Z daleka San Francisko przypomina troche Nowy York, ale wcale tak nie jest. Na samym wjezdzie czulam sie troche jak na jakis przedmiesciach ,albo we Wloszech. Stalo tam mnostwo scisnietych ze soba roznokolorowych domkow, wygladalo to slodko :D. Ogolnie spodziewalam sie jakiegos ogromniastego miasta cos ala NY, a odnioslam wrecz przeciwne wrazenie. Moze temu ze nie zwiedzilam calosci , bo bylam tylko w szpitalu w restauracji i chwile przy oceanie :). Miasto wydalo mi sie jak by stalo na jakiejs mega gorze, nie polecam jezdzic tam rowerem XD. Co chwile zjezdzalismy i wjezdzalismy na jakas gorke masakra, a jak zaparkowalismy to myslalam ze samochod za chwile zjedzie sobie sam na dol i wszytkich zgniecie :O!
W poczekalni w szpitalu poznalam jakiegos milego dziadka, bo oczywiscie tu kazdy z kazdym rozmawia. Host tata robil sobie z nas jaja jak zwykle, a na koniec uciekl od nas bo twierdzil ze wstyd z nami siedziec hahahaha :).
Ogolem rodzinka jest spoko, nie jedza samych fastfoodow jak typowi amerykanie uff bo chyba bym umarla. Ogolnie host tata ma korzenie italianskie wiec bardzo czesto mamy jakies wloskie potrawy na obiad.
W szkole tez wszystko dobrze, i bardzo ciesze sie ze zmienilam u.s history na pe , bo tam przynajmniej poznalam pare osob. Z nauka jako tako idzie, problem jest w tym ze nie wszystko rozumiem. Dzis mialam test z matmy ;/ i z wfu . Tak wlasnie tak z wfu ;o tez bylam w szkoku, ale oni maja tu jakies dziwne tradycje robienia pisemnych testow z wfu.. masakra. Biegamy w kazdy poniedzialek i srode, robimy pompki. W zyciu sie w Polsce nie nacwiczylam tyle co tutaj szoook :D !
Homesick jeszcze mnie nie dopadl, ale tesknie za ludzmi ktorych zostawilam w domu i zaluje czasem ze nie ma mnie z nimi, ale tu tez jest ekstra :).
Czekam na nastepne spotkanie exchangow, zeby spotkac sie znow z Ada i innymi wymiencami :)
